pencere dediğin hep boştur aslında
her yolculukta derin iç çekişlerle varlığını yokladığımız
çok intihar görmüştür boş zannettiğimiz o pencere
çetelesi yok gözyaşlarıyla yıkandığı gecelerin
susuz bir yangını çağıran kaç ayrılık dramı yaşamıştır
kırılmaya müsait o kumdan camlar
farkına varıldığında bütün tılsımını yitiren bir yaşamın, tutkusu
sahne tozu yutan bir yalnızlık değilde nedir?
ışığı öksüz bir pencereden sızan melul şarkısı
aslında o pencere hiç boş olmamıştır
itirafı namümkün gerçeklerden köşe bucak firar eden akıl
nasıl sevsin aşikar bir kuşu
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder