olmadığım kişinin olurunu yaşıyorum
hepimiz kendi seferinin yolcusuyuz
ama bazı limanlar ortak, vurduğunu duymaz bir yurdun çocuğuyuz
hâlimizden mayışmak gelir.
bu voltaya alışık değilim bu bulvara da
beynimin içinde sıkışıp kaldığım mahpusluk fena.
belki yolumu belki tanrılarımı değiştirmeliyim.
(zaten nerden bulaştım bu paganizm, panteizm dalgasına, - kafamı sikeyim -)
akıyor zaman, akıyor da akıyor
gürül ırmaklar, kütür patikalar, dolu sahiller
peşinden ağzımı sulandıran o gayri-ritmik telaşıyla akıyor şehir
tanrı ve melekleri ile benim espasım kalıyoruz.
akıyorum
olmadığım gibi
olduğum yerlere
bir gece avuntusu
bin gece avuntusu
her gece avuntusu
bir şafak beklentisi
sabah ışığı kasveti
gece loşluğu hımbıllığı
müzik ve resimlerle rehabilitasyon
ve devletin kırmızı reçeteli uyuşturucuları
bozkırda boy veren ananas ya da avokado
ya da büyülü bir belde
güneyde..
ışıkta beton var. ışıkta analiz.
karanlık noktalar çekici,
karanlık uzun boylu arpa.
kendime yardım ve yataklıktan geliyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder