Ağzı bozuk yolların kenar süsünde
bir kalabalık bu anılara mağlup.
Mutsuzluğun yarattığı yüzlerde
boğuşuyorum.
Kırılgan bir mevsimdir bu
kıyısında kahve molaları.
Tuşlu bir telefonun ucunda
huysuzca sorgulamaktır bu hayatı.
Daha önce oturulan,
bazenleri çağırmalı.
ve ilk önce masada kaybediliyordu
en unutmadığın böyle şöyleli nafileler.
Zaman tabi bir ihtimal gibi sırtından
bu da zaten çektirir sarılmaların göreli belirsizliğini.
Dolanır ve öğrendikçe kovalanır hızlıca hayat.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder