Mesafelerin arkasında, yolların dibinde elleri.
Uzun ve kırgın dağ içlerine gömülü dinleri.
İnsan doğrusu boğuk, güzel bir kaç metrede.
Sevgi unutuldu, unutuldu insanın Tanrısı.
Bakılmaz oldu aşkın yüzüne, tanınmaz hâlde kuşlar.
Sürüklenmiş kelebekler kanatlarından,
dilendirilmiş sevgiye kediler.
Aranmış bir kaç çocuk tarafından barış.
Denilmiş yaşayan için günahtır gemiler,
Sürükleniş taşımış bütün ölüleri.
Denizden gelen elem pullandırmış dümenleri.
Denilmiş ki var olmuş insan sonsuzluk içinde.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder