Okyanusun dibinde bir taş olalım Parker
şu üstünde yıldızların parladığı…
Yosun tutmuş kayalıklardan süzülen
Bir feryat niteliğinde yunusların
Ve aceleci telaşında bir balığın
Okyanusun dibinde bir taş olalım Parker…
Yolun güzelliği senden mi ola?
Birbirine anne kordonuyla bağlı ikiz benzeri,
Sen olmazsan ben
Ben olmazsam sen…
Bütün dinlerde kursallığı simgeleyen suyun üstünde yolculuk
Yolculuk Parker,
Ah güzelim yıldızların yansımasında yolculuk…
Vardık kurtuluş adasına
Döndün arkanı ve gittin.
Gittin Parker…
Bir yol boyu dostluk,
Belki kaplangözü imkânsızlıktı.
Sen ve ben Parker,
Bir kaplan ve ben
Döndün arkanı gittin…
Yıllar sonra;
Bilmem kaç mil ötesinde okyanusun.
Bir kentin yoksul kasabasında
Senden bahsettim insanlara.
İmkansız dediler;
Bir kaplan ve bir insan
Okyanusun ortasında bir dostluk…
İnanmasa da İnsanlar, sen gittin. Eski dostum Parker...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder