annem bir müneccimdi
beşiğime katlayıp sakladığı
kovulduğunu sandığı cennetti
büyüdükçe döküldü
narin gözyaşlarım
kırılgan kalbimin kurumuş yanına
mahcup ve kızgın düşlerim vardı
düş kuranları hiç sevmeyen çağım
hain ve soğuk bir sızıydı göğsümde
kıpırdadıkça canımı acıtıyor o mechûl yaram
hangi eller kırbaçladı beni
yeryüzünde bozgunumu sırtlayıp
bulutlara tutunup
gökyüzünün mavisine yolcuyum
tanrılar çoktan öldü
artık yalnızca gökyüzü savaşsızdır
şefkati anne sıcaklığı
başımda uçuşan kırlangıç
haberin var mı
güneşte benim gibiymiş
doğdukça dökülüyor gözyaşları
kırılgan kalbimin kurumuş yanı ondanmış
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder